بسیاری از منتقدان، سونات اشباح را از مهیج‌ترین نمایشنامه‌های مدرن جهان دانسته‌اند، نمایشنامه‌ای یکپارچه و متحد، متشکل از یک مخلوط همگن از ماده و ذهن انسان. استریندبرگ در این نمایشنامه به‌دنبال تصویر کردن دنیای رؤیاها بود، جایی ‌که روح‌ها و انسان‌ها در کنار هم در منظر چشم تماشاگر نفس می‌کشند و از هم تأثیر می‌گیرند؛ امّا در این جهان رؤیاییِ هزاررنگ، تنها واقعیت و حقیقت ممکن، مرگ است.  وقتی همه‌ی پرده‌ها فرومی‌افتد و دیگر چیزی برای عیان کردن و رسوا شدن باقی نمی‌ماند، مرگ تنها پناه و پناهگاه آدم‌های جهان نمایشی استریندبرگ است، مرگی که خود رهایی دل‌پذیر است... 

1399/8/20 ساعت 0:15