تئاتر ایران در گذر زمان ۹:تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران*

Alternate Text
نام کتاب: تئاتر ایران در گذر زمان ۹:تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران*
نوبت چاپ: 1
نام نویسنده: شیرین بزرگمهر
نام مترجم:
شابک: 978-964-243-922-5
تیراژ: 1100
تعداد صفحات: 464
دسته: نمايشنامه‌
نام انتشارات: افراز
قیمت: 480000
توضیحات

مروری بر کتاب «تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران» نوشته‌ی شیرین بزرگمهر

ترجمه، تئاتر، تجدد

 

گرچه ایرانی‌ها نیز مثل هر مردم دیگری در گوشه و کنار جهان سنت‌های نمایشی خاص خودشان را در درازای تاریخ داشته‌اند، اما در این نکته تردیدی نیست که برای آن‌ها تئاتر به‌معنای امروزی آن پدیده‌ای یکسره نو و مدرن محسوب می‌شده و آشنایی با آن تنها در گیرودار دادوستد فرهنگی با مغرب‌زمین دست داده است. از همان نخستین سال‌هایی که ایرانیان با فرهنگ غربی از در گفت‌و‌گو و تعامل درآمدند، تئاتر به‌عنوان یکی از مظاهر تجدد چشمشان را گرفت و نظرشان را به خود جلب کرد. در این میان، ترجمه که مهم‌ترین محمل آشنایی تجددخواهان ایرانی با غرب مدرن به‌حساب می‌آمد، نقش عمده‌ای در تثبیت موقعیت تئاتر در کشور ایفا کرد. شیرین بزرگمهر در کتاب «تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران» که در قالب یکی از مجلدهای «تئاتر ایران در گذر زمان» از سوی انتشارات افراز به چاپ رسیده، سراغ چنین موضوعی رفته و همچنان که از عنوان کتابش نیز برمی‌آید، کوشیده است نقش ترجمه‌ی آثار نمایشی را در پیدایش و رشد نمایشنامه‌نویسی و تئاتر در ایران بررسی کند. مهم‌ترین نتیجه‌ای که مطالعات بزرگمهر در این زمینه به دنبال داشته، این است که «روند تجددطلبی حاکم بر فرهنگ و سیاست و ادبیات با روند ترجمه‌ی آثار نمایشی و نمایشنامه‌نویسی ایرانی همسو بوده است و ... بسیاری مؤلفان و مترجمان بر نقش تئاتر به‌عنوان وسیله‌ای برای "تنویر افکار" تأکید داشته‌اند». «تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران» در واقع شامل دو کتاب می‌شود که در یک مجلد گنجانده شده است: یکی به دوره‌ی قاجاریه اختصاص دارد و دیگری به دوره‌ی پهلوی که خود شامل سه فصل می‌شود: «تئاتر ایران در سال‌های ۱۳۲۰-۱۳۰۰»، «تئاتر ایران در سال‌های ۱۳۳۷-۱۳۲۰» و «تئاتر ایران در سال‌های ۱۳۵۷- ۱۳۳۷». با هم فرازی از «تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران» را می‌خوانیم:

 

انعکاس روح زمانه را می‌توان در آثار برگزیده‌ی مسابقه‌ی نمایشنامه‌نویسی سال ۱۳۳۶ مشاهده کرد. سه نمایشنامه‌‌ی برگزیده‌ی این دوره یعنی بلبل سرگشته نوشته‌ی علی نصیریان، آلونک نوشته‌ی کورس سلحشور و عروسک‌ها نوشته‌ی بیژن مفید درون‌مایه‌ای تلخ حاکی از شکست داشتند. و بالأخره یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های این دوره شکل‌گیری گروه تئاتر ملی با هدف دستیابی به نمایش‌هایی با هویت ایرانی بود. سرپرست این گروه شاهین سرکیسیان بود و کسانی چون عباس جوانمرد و علی نصیریان در پایه‌گذاری این گروه پیوستند و بازیگرانی پرسابقه چون رقیه چهره‌آزاد با این گروه همکاری کردند. بعدها نیز براتلو به جمع نمایش‌نویسان این گروه اضافه شد.

 

 

خرید از اپلیکیشن افراز با ۲۰درصد تخفیف

http://ebook.afrazbook.com

نظرات کاربران در مورد کتاب تئاتر ایران در گذر زمان ۹:تأثیر ترجمه‌ی متون نمایشی بر تئاتر ایران*

برای این کتاب هنوز نظری ثبت نشده است
نظر خود را در مورد این کتاب بنویسید