افزودن به سبد خرید

---

«تلفن همراه مرد مرده و یک نمایشنامه‌ی دیگر»، اثر سارا رول، ترجمه‌ی مازیار معاونی، چاپ اول 1397، انتشارات افراز
 
«تلفن همراه مرد مرده» عنوان نمایشنامه‌ای‌ست از سارا رول Sarah Ruhl که توسط مازیار معاونی ترجمه، و به همراه یک نمایشنامه‌ی دیگر از همین نویسنده، به همَتِ نشر افراز در یک جلد منتشر شده است. پیش‌تر از سارا رول نمایشنامه‌ی «خانه‌ی پاکیزه» به قلم همین مترجم و از سوی نشر افراز در سال 1391 منتشر شده و به این ترتیب خواننده‌های پی‌گیر ادبیات نمایشی در ایران تا حدودی با آثار او آشنایی دارند.
سبک و سیاق کاریِ نویسنده به مرزها و محدودیت‌های واقعیت و امکان توجهی ندارد و همه‌ی «امکان نمایش» را در خدمت پرداخت ایده‌ی مرکزی اثر قرار می‌دهد. علاوه بر این سارا رول هیچ توازی و انطباقی میانِ رخ‌دادهای نمایش و امکانات دنیای واقعی برقرار نمی‌کند و با خلق موقعیت‌ها و وقایع بدیع و شگرف از خواننده‌ی متن یا تماشاگر نمایش می‌خواهد از همه‌ی آن‌چه از دنیای بیرون با خود آورده دست بکشد و ذهنیت و خلاقیتِ پذیرنده‌ی خود را یک‌سره به تأمّل درباب متن تخصیص دهد.

تلفن همراهِ «گُردُن»، شخصیتی که شغلش تجارتِ اندام‌های انسانی‌ست، دست‌مایه‌ی پل‌زدنِ نویسنده به جهان و ذهن اطرافیان اوست. او مرده است و هم‌کارش «جین» بعد از مرگ تلفن‌های او را پاسخ می‌دهد؛ همه‌چیز با لایه‌ای از تمثیل پیش می‌رود و همین موضوع منجر به روبه‌رویی و آشنایی جین با خانواده‌ی گردن می‌شود. با مادر، همسر و برادر او آشنا می‌شود و در همین مسیر با «وایت» برادرِ او رابطه برقرار می‌کند. هرچه متن جلوتر می‌رود مرزهای واقعیت و خیال بیش‌تر دست‌خوشِ ایده‌پردازیِ متن می‌شود و اندک‌اندک، و به میان‌جیِ خلقِ فضاهای شگرف و روابطِ پیچیده‌ی شخصیت‌ها لایه‌ای استعاری بر متن می‌نشیند و کشفِ همین لایه است که مخاطب را به فضای ابزورد و خالی از انسانیت آدم‌های نمایش وارد می‌کند. طنزی بسیار گزنده بر دیالوگ‌ها و موقعیت‌های عمومن ناآشنای نمایش سیطره دارد و نویسنده با رویکردی مینیمالیستی به‌طرزی هنرمندانه از زیاده‌گویی و پُرنویسی اجتناب کرده است. آن‌چه در متن منعقد شده و ایده‌ی متنِ نمایشی را حمل می‌کند درشت‌گویانه نیست و بخش مهمّی از کردوُکارِ تئاتری به اجرای صحنه‌ای، دراماتورژی و کارگردانی سپرده شده است؛ و همین نکته‌ی آخر است که اجرایِ صحنه‌ای این کار را به امری چالش‌برانگیز برای اهالی هنر تئاتر بدل می‌کند و کلّیتِ متن را هم‌چون تجربه‌ی نمایشیِ دشواری در افق می‌نهد.

.. من تا حالا موبایل نداشتم. آخه نمی خواستم همیشه در دسترس باشم. موبایل باعث می‌شه همه ازت توقع داشته باشن همیشه در دسترس باشی. بعضی وقتا در دسترس نبودنم حس خیلی خوبیه.. اما بیشتر وقت ها هم آدما موقع حرف زدن با موبایل یادشون می‌ره که آمدمای دور و برشون صداشونو میشنون..  همین هفته‌ی پیش یه زنه تو داروخانه داشت پشت موبایل بد و بیراه می گفت و اصلا هم اهمیت نمی‌داد  که کلی آدم مسن اونجان و دارن حرفای خصوصی‌شو می‌شنون. همه‌شونم غریبه هستن..

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---