برنده‌ی جوایز ادبی اوهِنری 2006 و 2007. برای تِرِوِر داستان کوتاه، ریشه در طرز تفکر ایرلندی دارد، اما درک او از تحول داستان کوتاه جهانی است. بسیاری معتقدند کارهای ترور علاوه بر تأثیرپذیری از آثار نویسندگان برجسته‌ی ایرلندی نظیر جیمز جویس و فرانک اوکانر، نشان‌دهنده‌ی بهره‌گیری او از فرمی است که بزرگانی چون چخوف و موپاسان، سامرست موام، گراهام گرین و وی.اس.پریچت در نوشته‌هایشان به‌کار می‌بردند. به عقیده‌ی تحلیلگران آثارش، او مانند همه‌ی این بزرگان به داستان کوتاه رو می‌آورد تا از دورنماهای اجتماعی گسترده‌تر دوری جوید و بر افراد کم‌‌هوش و کم‌مایه تمرکز کند، افرادی که زندگی‌شان در اثر ناکامی، نومیدی یا پشیمانی به تباهی کشیده شده است. به‌رغم ماهیت کمیک و شاید مضحک مخمصه‌هایی که شخصیت‌های ترور دچارش می‌شوند، فضای داستان‌های او مالیخولیایی و غم‌انگیز است و سرخوردگی مضمون اصلی آنهاست.

1396/4/13 ساعت 16:32