... بدین ترتیب است که ابزاری جدید خلق می‌شود، و یا به‌عبارت دیگر باز تعریف می‌شود، ابزاری به‌نام سینمای داستانی که در هر لحظه از خود و از تاریخ خود، از خلال سینماگرانش، از خلال روایت‌های ساخت فیلم‌هایش، از خلال پشت صحنه‌هایش و حتا از خلال ماجراهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی محیطی فیلم، به ما امکان می‌دهد در تحلیل‌های خود عمیق‌تر شویم. ارزش کتابی را که اینک در پیش روی ما است نیز از این دریچه می‌توان مشاهده کرد: از هالیوود تا ترکیه، از وحشت یازده سپتامبر تا نکبت فاشیسم در اسپانیای فرانکو...، دست‌مایه‌هایی بوده‌اند تا نویسندگان واقعیت بیرونی (و نه لزوماً حقیقت در معنایی که ما به آن پرداختیم) را با «حقیقت» سینمایی در هم بیامیزند...

 

از مقدمه‌ی دکتر ناصر فکوهی