نمایش محپلنگ هرچند با دو سال فاصله بعد از قلندرخونه اجرا شد، اما بهلحاظ تاریخی تالی قلندرخونه بود و به گمان من در کیفیت و گیرایی و ارزش هنری و ادبی، در جایگاهی برتر از قلندرخونه قرار داشت و دارد، اما تقریبا همه چیز سبب شد که نمایش محپلنگ مظلوم واقع شود. اهل تئاتر به خصوص قدیمی ها یاد دارند که اجرای قلندرخونه در شیراز و تهران و جاهای دیگر، چه تکانی به تئاتر ایران داد. شاید به این دلیل بود که هم در شکل و قالب و هم در بار اجتماعی و عاطفی اثری نو و تازه بود. برخلاف بعضی از اظهارنظرها که چشمشان، فقط فرم را دیده است. اما آن تکان قلندرخونه، محپلنگ را از نفس انداخته بود پیشاپیش، وگرنه برای من که هر دورا نوشته و به اجرا درآوردم، نمایش محپلنگ، عزت و حرمتی بیش ازقلندرخونه و خیلی از آثار دیگرم داشت.