شاید این نکته خیلی بهنظر ساده بیاید، بهویژه در شروع این کتاب، ولی باور کنید عکسهای زیادی را دیدهام که بهعلت تردید و دودلی عکاس در لحظهی مناسب عکاسی نشده و از دست دادهام. یک سناریوی ساده است که هر روز اتفاق میافتد، یک نفر میگوید: «چه جالب، بیایید با هم عکس بگیریم» همه موافقاند و سر جای خود میایستند، لبخند و... انتظار. آنها منتظرند، اما ناگهان عکاس از گرفتن عکس پشیمان میشود یا به هر دلیلی از فشردن دکمهی شاتر صرفنظر میکند! چون بهنظر عکاس هنوز شرایط برای گرفتن عکس فراهم نیست و تردید دارد. درحالیکه این فقط یک عکس دوستانه و خانوادگی است و باید ساده و بیدردسر گرفته شود.
اما در مقایسه، وقتی در خیابان مشغول عکاسی گزارشی هستید دیگر زمانبندی و شرایط فرق میکند و شک و دودلی کمتر قابل چشمپوشی است. در این نوع عکاسی وقتی تردید کنید عکس از دست میرود.