افزودن به سبد خرید

---

... تو زندان اتاقی بود برای کسایی که به‌هر دلیل می‌مُردن... به من اجازه داده بودن وقتی مُرده‌ای توی اتاق نبود برم و برای خودم بنویسم و ترجمه کنم. حتی میزانسن چندتا پیس رو کشیدم و به لوریک دادم. «هنر تئاتر» اون‌جا تموم شد، توی اتاقی که کف و دیواراش با بوی زندانی‌های مُرده آمیخته بود. گاهی تو اون اتاق از خودم می‌پرسیدم «این‌جا چی‌کار می‌کنم؟» جای من رو سِنه، پیش تروپم، پیش آکتورام. چندوقته من نگاه تماشاکنا رو ندیدم، خیره‌شدن اونا به سِن، خنده‌ها و گریه‌هاشون... این‌چیزا رو هیچ‌وقت تو جمع رفقا به زبون نمی‌آوردم... من که کاری نکرده بودم. حتی روحم خبر نداشت. نه از گلوله‌ای که شلیک شد، نه از کسی که شلیک کرد...

 

 

با رونویسه‌ی‌گلاسه/جلدسخت (گالینگور)

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---