بی‌آبرو

نام کتاب: بی‌آبرو

نوبت چاپ: اول - ۱۴۰۰

نام نویسنده: ایاد اختر

نام مترجم: انسیه پی‌آفرین - امید آل‌آقا

شابک:

تیراژ:

تعداد صفحات: 107

دسته: نمایشنامه‌های برتر جهان

نام انتشارات: انتشارات افراز

قیمت: 30000

توضیحات

امیر - مطمئنی نمی‌‌خوای شلوار بپوشم؟

امیلی [در حالی‌‌که نقاشی ولاسکوئز را نشان می‌‌دهد] من فقط به بالاتنه‌ی تو کار دارم.

امیر - هنوز هم نمی‌‌فهمم.

امیلی - گفتی که مشکلی نداری.

امیر - مشکلی ندارم. فقط...

امیلی - چی؟

امیر - بیشتر که به‌‌ش فکر می‌‌کنم...

امیلی - اوم.

امیر - فکر می‌‌کنم یه کم عجیبه. این‌که بعد از دیدن نقاشی یه برده به فکر کشیدن من افتادی.

امیلی - عزیزم، اون دستیار ولاسکوئز بود.

امیر - برده‌‌ش.

امیلی - تا این‌که ولاسکوئز آزادش کرد.

امیر - باشه.

امیلی - خودت بگو که تا حالا ما چند بار جلوی اون نقاشی میخکوب شدیم؟

امیر - نقاشی خوبیه. سر در نمی‌آرم که ربطش به اتفاق دیشب چیه. ببین، یارو یه عوضی بود.

امیلی - اون یه عوضی نبود؛ برای تو یه عوضی بود، و من می‌‌تونم بگم چرا.

امیر - عزیزم، این اولین بار نبود –

امیلی - یه مرد، یه پیشخدمت داشت به تو نگاه می‌‌کرد.

امیر - به ما نگاه می‌‌کرد.

امیلی - تو رو نمی‌‌دید. این‌‌که تو واقعاً کی هستی رو نمی‌‌دید؛ نمی‌دید تا زمانی که تو باش برخورد کردی. و با چه مهارتی این کار رو کردی! تو باعث شدی متوجه اون شکاف بشه؛ شکاف بین اون چیزی که راجع به تو فکر می‌‌کرد و چیزی که واقعاً هستی.

امیر - اون یه نژادپرست بود. که چی؟

امیلی - دقیقاً. باعث شد من یاد نقاشی ولاسکوئز بیفتم و این‌که آدم‌‌هایی که برای بار اول اون نقاشی رو دیدن، چه واکنشی باید نشون داده باشن. همه فکر می‌‌کنن که دارن به نقاشی یه مور نگاه می‌‌کنن. یه دستیار.

امیر - یه برده.

امیلی - خیلی خب. یه برده.

اما پرتره‌‌ای که ـ بعدها مشخص شد ـ از تابلوهای پادشاه و ملکه‌‌ش ظرافت و پیچیدگی بیشتری داره. و خدا می‌‌دونه چندتای دیگه از اون‌‌ها کشیده.

امیر - می‌‌دونی چی فکر می‌‌کنم؟ فکر می‌‌کنم که باید به دوست‌پسر اسپانیایی سیاه‌پوستت زنگ بزنی که بیاد این‌‌جا و مدل نقاشی‌‌ت بشه. اون هنوز نیویورکه، مگه نه؟

امیلی - من نمی‌‌دونم، عزیزم.

امیر - لازم نیست نمک رو زخمم بپاشی، عزیزم.