افزودن به سبد خرید

---

پدرم را چه‌طور کشتی؟ البته خودت بهتر می‌دانی، تو اُمید را از او گرفتی و پدرم را نااُمیدی کشت. جنایتی که قانون برای آن مجازاتی تعیین نکرده است. من باور ندارم که چیزی به نام حق و حقیقت وجود داشته باشد. قوانین هم به نفع دزدها و جانیان وضع شده، و آزادی بیان هم حق تبهکاران است. کسی که حقیقت را بگوید، کسی باورش نمی‌کند، اما دو شاهد دروغین برای اثبات یک ادعای کذب کفایت می‌کند! پیش‌ از ظهر حق با من است، اما از ساعت دوازده ظهر به بعد، من تنها می‌مانم و حق با آن‌ها می‌شود و من محکوم می‌شوم! یک اشتباه قلمی، یک گزارش غلط می‌تواند منِ بی‌گناه را به زندان بیاندازد و آن وقت است که من بدل می‌شوم به تبهکاری که به شرافت یک انسان با شرف توهین کرده، و مرا به دلیل افترا مجازات می‌کنند. من دیگر به زندگی، انسانیت، جامعه و خودم اعتقادی ندارم و دیگر توان زندگی کردن را در خودم نمی‌بینم و...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---