افزودن به سبد خرید

---

مروری بر کتاب «فمینیسم‌های ادبی» نوشته‌ی روت رابینز

ادبیات از دریچه‌ی زنان

 

در حالی که خیلی‌ها بر این باورند که دوره‌ی «ایسم‌»‌ها به سر آمده، حساب فمینیسم را به‌کلی باید جدا دانست. احتمالاً کم‌تر ایسمی را بتوان یافت که تا به این اندازه سر زبان‌ها بیاید و همه کمابیش با معنای آن آشنا باشند. فمینیسم به جنبشی اجتماعی و سیاسی اشاره دارد که از حقوق زنان دفاع می‌کند و بر آن است تا وضع جامعه به‌گونه‌ای تغییر یابد که زنان از حقوق برابر با مردان برخوردار باشند؛ این همان تصویری است که در ذهن بیش‌تر ما نقش بسته است. اما مسئله این است که ماجرای فمینیسم به حوزه‌های اجتماعی و سیاسی محدود نمی‌شود و به‌مرور زمان، پای آن به حوزه‌های دیگر، از جمله ادبیات، هم باز می‌شود. رویکرد فمینیستی به ادبیات مسائل مختلفی را شامل می‌شود؛ از ادبیاتی که نویسندگان زن خلق کرده‌اند تا تصویری که نویسندگان مرد در نوشته‌های خود از زنان به دست داده‌اند. روت رابینز در کتاب «فمینیسم‌های ادبی» که با ترجمه‌ی احمد ابومحبوب منتشر شده، کوشیده است چشم‌اندازی کلی از مسائل فمینیستی در حوزه‌ی ادبیات را پیش روی ما به نمایش بگذارد. با این همه، چنان‌که از عنوان کتاب رابینز هم برمی‌آید، این مسائل پیچیده‌تر از آنی هستند که به نظر می‌رسند. در واقع، چه در جنبش فمینیستی به‌طور کلی، و چه در رویکرد فمینیستی به ادبیات به‌طور خاص، هیچ تؤافق اساسی و بنیادینی وجود ندارد. هر فمینیستی بسته به خاستگاه‌های سیاسی و فرهنگی خود به مسائل می‌نگرد و طبعاً تلقی خاص خودش را از آن مسائل به دست می‌دهد. این است که روبینز به‌جای نوشتن درباره‌ی فمینیسم ادبی، از تعبیر «فمینیسم‌های ادبی» استفاده می‌کند و در کتاب خود تا حد امکان می‌کوشد نظرات مختلفی را که درباره‌ی موضوعاتی واحد وجود دارد، ارائه کند. با هم فرازی از این کتاب را می‌خوانیم:

 

تقریباً همه‌ی شكل‌های اولیه‌ی اندیشه‌ی سیاسی فمینیستی به‌طور قاطع بر پایه فرضیه‌های فردگرایی لیبرال و ماتریالیسم بودند. برادلی می‌گوید كه فردگرایی لیبرال اشاره به این دارد كه شخصیت فرد كه معمولاً به‌عنوان مذكر تعیین شده، در حقوق خود او ارزش یافته است، و حقوق اساسی‌اش (قانونی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، خانوادگی و حق مالكیت) با شخص بودن او ارتباط دارد. فرد به‌عنوان یگانه فهمیده شده است، و هنوز او جزوِ اجتماع م ردانی هم‌فكر است كه از همان نگرش‌ها و امتیازت و حقوق سهم می‌برند. رایموند ویلیامز در قاموس فرهنگ و جامعه‌اش به نام «كلید واژه‌ها» مفهوم مدرن فردیت را ترسیم می‌كند تا تفكیك كند نظام فئوداری قرون وسطا و ظهور سرمایه‌داری را كه تأكید داشته است بر «وجود شخصی «مَرد» بر فراز و مافوق جایگاه و كاركردش در یك جامعه‌ی سلسله مراتبی جامد».

 

 

خرید از اپلیکیشن افراز با ۲۰درصد تخفیف

http://ebook.afrazbook.com

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---