افزودن به سبد خرید

---

 ... به تختواب نگاه کردم که دیگر کسی روی آن نخوابیده بود. گوشه ی اتاق را هم نگاهی انداختم. از مار هم خبری نبود. اتاقی بود که من و او تنها بودیم و با آن که از وسائل راحتی چیزی نبود، اما چنان احساس راحتی می کردم که واقعا باور بهشت رفتن را داشتم. خوب می دانستم با حرف هایی که شنیده بودم اصلا مرا به بهشت راه نمی دادند. ناگهان صدایش مرا به خود آورد که باعث شد گفتوگو با فکرم را تمام کنم و جواب خوش آمدی را که گفته بود، بدهم. سلام کردم و همان طور ناباورانه تماشایش می کردم که گفت: چرا نمی نشینی!...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---