افزودن به سبد خرید

---

 

... ردیف دندان‌های سفید دختر در پس خنده‌های طناز، خودنمایی می‌کردند. همان‌طور که در را می‌بیست، گفت:

- چشم.

فنجان قهوه را برداشت و سر کشید، پاهایش را روی میز گذاشت، و از پس شیشه‌های بلند و بزرگ، به خیابان نگاهی انداخت. بیست‌وهفت سال از عمرش را در همین چهارراه گذرانده بود. اولین بار که به این ساختمان قدیمی پا گذاشت، جوانی بود که به کمک مادر و فروش چند تکه‌فرش، آن‌جا را خریده بود. حالا مادر نبود، دو دختر نوزده و بیست‌ساله داشت، و موهایش رو به سپیدی می‌رفت و شکمش هم جلو آمده بود...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---