افزودن به سبد خرید

---

بگذار
آخرین ترانه‌ی من
آمیزه‌ای باشد
از همه‌ی شادی‌ها.
شادی لگام‌گسیخته‌ی زمین
که بر چمنزار جاری می‌شود.
شادی نهان
در برادران دوگانه‌ی مرگ و زندگی
که بر جهان پهناور
پایکوبی می‌کند.
آن شادی
که چون توفان
بر همه‌ی زندگی می‌تازد
و در پی خنده‌اش
جنبش است و بیداری.
می‌نشیند چون اشکی
بر نیلوفر گشوده‌ی درد.
می‌نشیند
چون غبار بر همه‌چیز
و به پیامش آگاه نیست.
 

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---