افزودن به سبد خرید

---

... هی، هی، هی. چه روزگاری از مو گذشت. می‌رفتیم، جور یه جفت تیهو، مو و سیاوش که تفنگشو حمایل کرده بید. خشاب بسته بید، چپ و راست. بنازم به ای قد و بالات. هی هی دلاور. قرص روی زین نشسته بیدیم. اسب می‌تاختیم طرف کوه مونگشت. علف تا قد زانو. ایل از پشت سر ما می‌اومد همراه آفتاب. هرچه جلوتر می‌رفتیم، علف‌ها قد می‌کشیدن و درخت‌ها، از تک و تا می‌افتادن...

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---