افزودن به سبد خرید

---

میترا بیات:
چون گندم از خوشه باز کردم جای خوشه سرخ شد و سه قطره آب خون‌آلود بارید بر بهشت. جلوی پایم زیر درخت سرو بود، یا سدر بود، یا درخت هشیاری بود که صدا آمد: «ای حوا تو به‌کراهت آبستن شوی و به‌هنگام وضع در خطر مرگ خواهی شد. تو را و دختران تو را تا روز قیامت خون‌آلود کنم تا داد درخت را از تو و فرزندانت خواسته باشم.»
مگر چند عنصر متناقص می‌تواند درون یک انبان جمع شود. جمع اضداد تا کجا؟ تا کی و چگونه می‌تواند باشد؟ با من که همیشه بوده گوش کنید:
«ای حوا تو جهد کن.»
«ای ابلیس تو تلبیس کن.»
«ای آدم تو صبرکن.»
«ای صبر گرد آدم نگرد.»
من بر بالین آدم ایستادم. چشمش را باز کرد و گفت: «تو کیستی؟»
گفتم: «من جفت توام و مرا خداوندگارت آفرید تا دل تو به من بیارامد.»

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---