افزودن به سبد خرید

---

ماجرای گانگسترها و خواهران جادو

 

ریچارد براتیگان در سال ۱۹۷۴، زمانی که دست به نوشتن رمان «هیولای هاوکلاین: یک وسترن گوتیک» برد، دیگر نویسنده‌ای شناخته‌شده و صاحب‌سبک به حساب می‌آمد. هشت سال پیش از آن «صید قزل‌آلا در آمریکا» را منتشر کرده بود که زندگی او را از این رو به آن رو کرد؛ هم از نداری و بی‌پولی خلاص شد و هم می‌توانست هر کتابی را که می‌نوشت، هر کجا که خواست، چاپ کند. همه برای نویسنده‌ای که به نسل بیت تعلق داشت، سر و دست می‌شکستند. براتیگان هم کار خودش را می‌کرد؛ شعرها و داستان‌هایی می‌نوشت که همه‌چیز را دست می‌انداخت و به بازی می‌گرفت، نه‌فقط عرف‌های پذیرفته‌شده‌ی اجتماعی را، که همچنین قراردادهای ادبی را. مخاطبان آقای نویسنده هم، دست‌کم از همان زمان انتشار «صید قزل‌آلا در آمریکا» به این قاعده‌شکنی‌های بی‌حدوحصر خو گرفته بودند و می‌دانستند با آثاری سروکار دارند که چیزی را بدون نیش و کنایه سرجای خود باقی نمی‌گذارد. در «هیولای هاوکلاین: یک وسترن گوتیک» نیز که با ترجمه‌ی سارا خلیلی جهرمی از سوی انتشارات افراز منتشر شده، همین اتفاق می‌افتد. رمان، همچنان که عنوان فرعی آن نشان می‌دهد، ژانرهای وسترن و گوتیک را درهم‌می‌آمیزد، اما با این حال، نباید توقع داشت که حاصل کار واقعاً ژانری ترکیبی از آب درآمده باشد. بالعکس؛ براتیگان همچون دیگر آثار خود در این رمان نیز که پنجمین رمان منتشرشده‌ی او محسوب می‌شود، قواعد هر دو ژانر را دستمایه‌ی رویکرد هجوآمیز خود قرار می‌دهد. وقایع رمان در سال ۱۹۰۲ در غرب وحشی می‌گذرد. گریر و کامرون که هر دو آدمکشی حرفه‌ای، اما ترسو با عادت‌های عجیب‌و‌غریب فردی، تشریف دارند، به هاوایی می‌روند تا دخل کسی را بیاورند، اما وقتی او را در حال آموزش اسب‌سواری می‌بینند، دلشان به‌رحم می‌آید و طرف را نمی‌کشند. بعد به استخدام خانم هاوکلاین درمی‌‌آیند تا هیولایی را که در زیرزمین خانه‌شان خانه کرده، سربه‌نیست کنند. واسطه‌ی آن‌ها کودک جادوست که بعدتر مسخ می‌شود و به‌شکل خواهر دوقلوی هاوکلاین درمی‌آید. پدر دوشیزه هاوکلاین پرفسوری بوده که در حین آزمایشی علمی مرتکب اشتباهی می‌شود؛ همین می‌شود که هیولایی سربرمی‌آورد و آزمایشگاه را منجمد می‌کند و پرفسور را می‌بلعد. با این حساب، نه گانگسترهای رمان براتیگان بویی از گانگستری برده‌اند و نه هیولای آن واقعاً هیولای رمان‌های گوتیک است. با هم پاره‌ای از این رمان را می‌خوانیم:

 

 

کامرون گفت: «فکر می‌کنم باید فکری به حال کشتن هیولا آن پایین توی زیرزمین بکنیم.» و زنان هاوکلاین چیزی نگفتند. «ما تمام روز اینجا بوده‌ایم و هنوز نرفتیم سراغش. اتفاقات زیادی افتاده است. من می‌خواهم سر از کار آن هیولای لعنتی دربیاورم، پس باید برویم سراغ چیز دیگری به این دلیل که مثل روز روشن است که این‌جا به‌نظر چیز دیگری هست که باید برویم سراغش. گریر، تو چی فکر می‌کنی؟ وقت یک هیولاکشی کوچولو رسیده؟»

گریر با بی‌اعتنایی به کامرون نگاه کرد اما همزمان چشمش به شومینه بود. آتشی که نمی‌سوخت و دودی که حرکت نمی‌کرد ناپدید شده بود. آتش حالا طبیعی بود. او برگشت و به زنان هاوکلاین نگاه کرد و با بی‌اعتنایی اما دقت اطراف اتاق را می‌پایید.

کامرون گفت: «شنیدی چی گفتم؟»

گریر گفت: «بله، شنیدم.»

«خب، نظرت چیست؟ یک هیولاکشی کوچولو؟»

                                                                                                                                                                                 

 

خرید از اپلیکیشن افراز با ۲۰درصد تخفیف

http://ebook.afrazbook.com

---

مشاهده همه کتابهای مرتبط

---